Studniówka to wyjątkowe, jedynie w swoim rodzaju wydarzenie w życiu każdego przyszłego maturzysty. Pierwszy poważny bal u progu dorosłości, a zarazem ostatnia chwila wytchnienia przed miesiącami intensywnych przygotowań do matury. Z biegiem lat charakter studniówki mocno się zmienił - dziś trudno sobie wyobrazić, że kiedyś studniówki odbywały się na szkolnej sali gimnastycznej, a bufet składał się z kanapek przygotowanych przez samych uczniów!

Obecnie butiki prześcigają się z ofertą sukni balowych i wieczorowych garniturów, sale rezerwowane są z kilkuletnim wyprzedzeniem, a niektórzy nawet podjeżdżają pod lokal limuzyną! Wiele się zmieniło od czasu gdy wszystkie dziewczyny przychodziły na studniówkę ubrane w jednakowe granatowe spódnice, a cała impreza kończyła się przez północą. Teraz studniówka to małe wesele, nic więc dziwnego, że wzbudza takie emocje wśród licealistów i ich rodzin. Pewne rzeczy pozostają jednak niezmienione (i nie mamy tutaj na myśli poloneza!). Mianowicie - po studniówce musi zostać pamiątka! Kiedyś zdjęcia były robione przypadkowym aparatem przyniesionym przez któregoś z uczniów lub nauczycieli, a nawet jeszcze przez wyjściem z domu - przez rodziców. Teraz fotograf to obowiązkowy element każdej studniówki, podobnie jak zdjęcie ze swoim partnerem i znajomymi. Grupowe zdjęcie ze swoją klasą, a potem długa kolejka do zdjęć indywidualnych, kto tego nie zna? Po latach patrzymy na te zdjęcia z rozrzewnieniem. (czasem też z zażenowaniem, bo „co ja sobie myślałam, że zrobiłam sobie taką fryzurę?” ;).

A Wy jak wspominacie swoje studniówki? Wolicie nie pamiętać czy wręcz przeciwnie, często wracacie do tych chwil?